Het verhaal van Heggie

Het verhaal van Heggie

Lang lang geleden leefde er een vosje genaamd Heggie. Hij woonde in de bossen tussen Vaassen en Apeldoorn. In deze bossen had Heggie zijn holletje gemaakt en kon hij fijn leven. Naast de bossen lagen graanvelden en Heggie was dol op graan. Hij kon hier altijd heerlijk van eten.

Op een gegeven moment gingen de mensen hun graanvelden beschermen tegen slecht weer (wind en regen) en maakten zij met takken en hout een muur langs de graanvelden. Door de wind waaide hier zand tegenaan en zo ontstond er een echte stevige wal. Na zijn winterslaap werd Heggie wakker en hij had zoveel honger gekregen na maanden slapen, dat hij snel naar de graanvelden liep om lekker te eten. Maar, Heggie zag de graanvelden nergens meer! Zijn bos
zag er anders uit, overal waren muren van takken en zand en Heggie kreeg nu wel heel erg honger.

Heggie besloot te gaan dwalen op zoek naar een leefbaar gebied met voldoende eten. Zo kwam hij uiteindelijk uit bij Camping de Zandhegge. (Dat is hier rondom de speelschuur). Heggie dacht, als er mensen zijn, is er zeker ook eten. De mensen op de camping hadden gehoord dat er een vos was en omdat zij best een beetje bang waren zetten zij elke avond voor het slapen gaan wat eten neer voor de tent. Na een nacht te hebben geslapen waren de bordjes altijd leeg, want Heggie vond dit eten nog veel lekkerder dan graan. Doordat Heggie zo goed te eten kreeg, kon hij heel oud worden en leeft hij nu nog steeds hier ergens op de camping. Het schijnt zelfs zo te zijn dat Heggie ’s avonds ook regelmatig komt spelen hier in de speelschuur, al hebben we hem nog nooit gezien.